Μπροντέ, Σαρλότ, Έμιλι και Αν

Μπροντέ, Σαρλότ, Έμιλι και Αν
(Charlotte, Emily και Anne Bronte). Αγγλίδες μυθιστοριογράφοι. Κόρες Ιρλανδού ιερέα της αγγλικανικής Εκκλησίας, πέρασαν σχεδόν ολόκληρη τη ζωή τους στο Χόγουερθ όπου, το 1820, εγκαταστάθηκε ο πατέρας τους ως εφημέριος στη μικρή τοπική ενορία. Η ζωή τους ήταν μοναχική, με πολλά θλιβερά επεισόδια: δυο άλλες αδελφές τους πέθαναν από φυματίωση και ο αδελφός τους από το αλκοόλ και το όπιο. Τη μοναξιά τους διέκοπταν μόνο μερικά σπάνια ταξίδια· η συναισθηματική ζωή τους ήταν, αντίθετα, πλουσιότατη: έντονη αδελφική αγάπη, πάθος για τον γύρω τους κόσμο (τους άγριους και έρημους χερσότοπους), αγάπη για τη λογοτεχνία, βαθύ θρησκευτικό αίσθημα. Το 1846 δημοσίευσαν και οι τρεις μαζί, με το ψευδώνυμο Κάρτερ, Έλις και ‘Ακτον Μπελ έναν τόμο ποιημάτων και ύστερα άρχισαν να γράφουν μυθιστορήματα: Η Αν (Θόρντον, Γιορκσάιρ 1820 - Σκάρμπορο 1849) τα Άγκνες Γκρέι και Ο ενοικιαστής του Γουίλντφελ Χολ, που δημοσιεύτηκαν το 1847 και 1848· τα μυθιστορήματα αυτά είναι λιγότερο πρωτότυπα και ζουν με την αντανάκλαση της φήμης των έργων των αδελφών της. Η Σαρλότ (Θόρντον 1816 - Χόγουερθ 1855), θεωρείται η σημαντικότερη από τις τρεις, με γνήσιο πεζογραφικό ταλέντο, προικισμένη με ικανότητες ρεαλιστικής παρατήρησης και με λεπτή ειρωνική διάθεση. Από τα τέσσερα μυθιστορήματά της - Ο καθηγητής δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό της, το 1857, Τζέιν Έιρ (1847), Σίρλεϊ (1849) και Βιλέτ (1853) - πιο φημισμένο είναι το πρώτο, που με τη σφοδρότητα της συγκίνησης του ξεχωρίζει από τα λογοτεχνικά πρότυπα της βικτωριανής εποχής. Η Έμιλι (Χάρτσχεντ-καμ-Κλίφτον 1818 - Χόγουερθ 1848), που το μοναδικό μυθιστόρημά της, τα Ανεμοδαρμένα ύψη (1847) έχει χαρακτηριστεί ως προϊόν μιας μυστικιστικής εμπειρίας της φύσης· στο βιβλίο αυτό, όπου παρουσιάζονται, οξυμένοι στο έπακρο, οι τύποι που χαρακτηρίζουν τα μυθιστορήματα της Αν και της Σαρλότ, περισσότερο από τη ρομαντική ατμόσφαιρα, τις συναισθηματικές υπερβολές, τις αλλόκοτες καταστάσεις και τα κάπως απίθανα πρόσωπα, σημασία έχουν η ζωτικότητα και η αλήθεια του πάθους, η τραγική αίσθηση της ζωής, η βαθιά αίσθηση των πραγμάτων και της φύσης. Οι Αγγλίδες μυθιστοριογράφοι Άννα, Έμιλι και Σαρλότ Μπροντέ, σε έναν πίνακα του αδελφού τους Πάτρικ Μπράνγουελ (Εθνική Πινακοθήκη Προσωπογραφιών, Λονδίνο).

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”